Odnosi się do wypadania włosów na tylnych łapach Wprowadzenie do utraty futra na tylnych łapach królików Utrata futra na tylnych łapach królików jest częstym schorzeniem, które dotyka króliki w każdym wieku i każdej rasy. Pies stracił władzę w tylnych łapach. Witam! Wczoraj około południa zauważyłem u mojego psa problem w chodzeniu. Poruszał tylnymi łapami tak jakby były one usztywnione. Pojechałem do sklepu, gdy wróciłem to przybiegł do mnie jakby nigdy nic, ale za chwile znów sztywne łapy. Wieczorem już wlókł nimi, a w nocy w ogóle nie Ile palców ma kot. 17 stycznia, 2022. Ocena: 5/5. Kot ma 4 palce na tylnych łapach i 5 palców na przednich. Ten piąty palec zwany jest wilczym pazurem i odpowiada naszemu kciukowi. Wilcze pazury pozwalają kotu się wspinać. Wyświetl całą odpowiedź na pytanie „Ile palców ma kot”…. cash. Recommended Posts Share Witam, Pies moich rodziców jeszcze wczoraj chodził i biegał, a dzisiaj ledwo może stanąć na tylnie czas leży i nie chce wyjść na dwór. Pies jest nieduży i rodzice go mają od 12 lat, ale jak go przygarnęli to miał już 1-2 lat. Apetyt ma dobry ale podobno nie wygląda zbyt dobrze. "Podobno" bo wiem tylko tyle ile mi powiedzieli przez telefon. Dzisiaj tam jade i spróbujemy znależć jakiegoś weterynarza. Chociaż czarno to widzę bo dzisiaj jest niedziela, a w naszych stronach to nawet w tygodniu wieczorem jest problem żeby jakiegoś zastać, a co dopiero w sprubujemy jutro. W każdym razie jeżeli ktoś miał kiedyś podobny przypadek to bardzo proszę o pomoc bo nie mam pojęcia co mu może bardzo wdzięczna Quote Link to comment Share on other sites Share Renfli - a skąd jesteś? Może uda się odnaleźć jakąś lecznicę... Generalnie powodów może być kilka - pierwsze co mi się nasuwa to nacisk na nerw Quote Link to comment Share on other sites Share Koniecznie idź do dobrego weta!! Quote Link to comment Share on other sites Author Share [quote name='rebellia']Renfli - a skąd jesteś? Może uda się odnaleźć jakąś lecznicę... Z woj. świętokrzyskiego z bardzo małej wsi, a niestety w okolicy prawie nie ma lecznic a w niedziele to już wogóle jest problem Quote Link to comment Share on other sites Author Share Ja zaraz jade do rodziców, tak że niestety nie będe miała dostępu do netu przez pare dni (teraz jestem u chłopaka).Spróbujemy cos wykombinować na miejscu. Ale mój chłopak będzie tu zaglądał, tak że będzie mnie informował czy coś się nowego nie pojawiło. nie wiecie jaki to koszmar nie mieć w domu internetu:placz:. Wtedy bym się bardziej udzielała na forum. Quote Link to comment Share on other sites Share Trzymamy kciukaski za pieska... Quote Link to comment Share on other sites Share Mojej suni przydarzyła się podobna dolegliwość. Po lekach przeciwbólowych-prawie natychmiast była poprawa. Lepiej, żeby leki wybrał weterynarz, ale w awaryjnej sytuacji mozna spróbować podać pyralginę (tak radził wtedy mój wet). Inne "ludzkie" przeciwbólowe są dla psa ryzykowne. Quote Link to comment Share on other sites Share W Mapie Pomocy Dogo jest spis lecznic, w województwie świętokrzyskim ( trzeba znaleźć, na dole w pierwszym poście) podaję link może będzie cos blisko Ciebie [URL] Quote Link to comment Share on other sites Share Przede wszystkim nie wolno się poddawać i nie można słuchać tych, co od razu sugerują uśpienie zwierzaka. Mojej mamy znajoma miała niedawno ten sam problem ze swoją jamniczką, ale niestety w tym przypadku doszła do tego jeszcze chora wątroba (problem zbagatelizowany przez weta wcześniej). Trzeba walczyć, trzymam mocno kciuki i mam nadzieję, że piesek szybko z tego wyjdzie. Quote Link to comment Share on other sites Share to może być jakieś zapalenie nerwów - korzonków jak u ludzi, ale najlepiej byłoby zrobić bad krwi podstawowe chociaż, czasem też taki objaw jest przy babeszjozie - ale jak ma apetyt to chyba nie będzie to, obserwujcie jego mocz - kolor - jak by był ciemny, brunatny to koniecznie badanie na babeszjozę Quote Link to comment Share on other sites Share No i dlatego to powinien byc dobry wet a nie pierwszy z brzegu... bo takie objawy mogą być spowodowane przez mnóstwo czynników: dyskopatia, spondyloza, mechaniczne uszkodzenie kręgosłupa, zapalenie korzonków, porażenie nerwu... Quote Link to comment Share on other sites Author Share Witam po tej parodniowej przerwie. Mam chwilowy dostęp do netu więc szybko pisze co tam u mojego psiaka. Vet powiedziała, że to może być "coś na tle zakaźnym". Psiak miał gorączkę (39,7!!!) i w niedziele wieczorem już chodził, ale na sztywnych łapach. Dostał antybiotyk i coś na obniżenie temp.. Następnego dnia po pierwszej wizycie od razu było widać poprawę:lol: .Pies biegał i szczekał na psy sąsiadów co uważam za bardzo dobry znak. Temperatura się mu obniżyła (38,2) więc dostał jeszcze jeden zastrzyk i smiem twierdzić (na podstawie jego zachowania i wyglądu), że już prawie wyzdrowiał:multi: . Będzie jeszcze dostawał tabletki na stawy i powinno być już wszystko dobrze. Dzięki za wszystkie rady i trzymanie kciuków (już możecie puścić:lol: ). Biegne na Quote Link to comment Share on other sites Share ja na Twoim miejscu ograniczyła bym mu ruch!!!Może dostał przeciwzapalne i przeciwbólowe,ale to prawdopodobnie zamaskowało ból i zrobiło mu się lepiej!Bo jak to dysk to może mu się mogła się podnieść z bólu,a to żadna tragedia bo ksiązkowa norma jest do boł,stres,silne emocje ją podwyższają) Nie pamiętam czy ten piesek to piesek czy sunia,ale jak dziewczyna to trzeba by było wykluczyć ropomacicze... Ale grunt,że jest dobrze i miejmy nadzieję,że to tylko przewiane korzonki :) Quote Link to comment Share on other sites Share Moja jamniczka nagle przestala stawac na lapki , przewracala sie , jezyk miala siny ,byla w bardzo zlym stanie . Jeden lekarz stwierdzil ze to serce , dal jej zastrzyki ale nie bylo poprawy. po kilku godzinach poszlismy do innego lekarza i okazalo sie ze to jednak bylo zapalenie korzonkow a siniala z bolu, po zastrzykach natychmiast stan sie poprawil . Lekarz powiedzial ze w takich problemach liczy sie czas ,im szybciej dostanie leki tym lepiej . Quote Link to comment Share on other sites Join the conversation You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account. Niedowład u psa, który utrzymuje się krótkotrwale, spowodowany może być przez wiele czynników. Wywołać go mogą zarówno bardzo prozaiczne stany, jak również przewianie. Stanowić może też objaw ciężkiej choroby. Bez względu na to, co spowodowało chwilowy paraliż u psa, trzeba zgłosić się z pupilem do się nawet chwilowego paraliżu u psa będzie źródłem ogromnego niepokoju i strachu dla opiekunów. Co gorsza, za niedowład odpowiadać może wiele czynników i jednoznaczne określenie jego podłoża nierzadko stanowi spory problem. Sprawdź, czemu może towarzyszyć tymczasowy paraliż u psa i w jaki sposób pomóc pupilowi. Chwilowy niedowład kończyn u psa wpisuje się w obraz kliniczny padaczki. To jedna z częstszych chorób układu nerwowego u czworonogów. Dotyczy 3–5% wszystkich psów, lecz rasami o wzmożonej częstotliwości jej występowania są owczarek belgijski, wilczarz irlandzki, beagle, szpic fiński, berneński pies pasterski, golden retriever, keeshond, owczarek szetlandzki, wyżeł węgierski i włoski. Padaczka przybrać może rozmaitą postać. Zazwyczaj kojarzy się z drgawkami, które w rzeczywistości nie muszą występować. Zwierzę niekiedy na skutek ataku padaczkowego może doświadczyć krótkotrwałego paraliżu. Padaczka zwalczana jest lekami. Środki przeciwdrgawkowe przypisywane są czworonogom, u których ataki mają miejsce częściej niż raz w miesiącu lub przybierają charakter gromadny (więcej niż dwa ataki po sobie w ciągu doby). Chwilowy paraliż u psa? To mogą być problemy żołądkowe Niejednego psiego opiekuna zaskoczyć może, że chwilowy paraliż u psa może być związany z dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Nagły paraliż u psa towarzyszyć może silnym bólom żołądka. Za ten stan odpowiada nagromadzenie gazów w przewodzie pokarmowym. Przypadłości tej nie towarzyszą zazwyczaj biegunka czy wymioty. Za to typowe jest odbijanie, nieprzyjemny zapach z pyska, głośne dźwięki dochodzące z jamy brzusznej (bulgotanie, burczenie, przelewanie). Nadmiar gazów może mieć różne podłoże. Wśród możliwych przyczyn wymienia się wolną perystaltykę jelit – zalegający w odbytnicy pokarm podlega przemianom metabolicznym, a to przyczynia się do powstania zbyt dużej ilości gazu,● za szybkie spożywanie posiłków, w wyniku czego pies połyka nadmierne ilości powietrza,● choroby trzustki czy zapalenie jelit,● nadmiar węglowodanów w u psa spowodowany nadmiarem gazów ustąpi wraz z likwidacją problemu głównego. Podstawą leczenia będzie odpowiednio zbilansowana dieta, regularne odżywianie i higiena jedzenia – wolne i dokładne przeżuwanie, w czym mogą pomóc miski spowalniające jedzenie. Lekarz może zalecić stosowanie środków przeciwbólowych i rozkurczowych, aby dolegliwości szybciej ustąpiły. Nagły niedowład nóg u psa – winowajcą przewianie Nagły niedowład nóg u psa pojawić się może jako konsekwencja przewiania. Co kryje się pod tym pojęciem? Przewianie to stan, do którego dochodzi wskutek działania na organizm zimnego powietrza. Wiatr ochładza ciało, przyczynia się do miejscowego obniżenia temperatury. W wyniku tego następuje osłabienie funkcjonowania układu odpornościowego, co sprzyja rozwojowi infekcji i stanu zapalnego mięśni czy nerwów. Poza krótkotrwałym niedowładem łap u psa przewianie może objawiać się: podwyższoną temperaturą ciała, dreszczami, bólem, obrzękiem, sztywnością i przykurczami mięśni. Przewianie utrzymuje się kilka dni. Z objawami walczy się przede wszystkim ciepłem. Rozgrzewające kompresy, ułożenie legowiska psa z dala od okien i drzwi, a blisko źródła ciepła, przykrywanie kocem mogą rozluźnić zesztywniałe mięśnie. Pomocne są również delikatne masaże. Niedowład kończyn u psa – neosporoza Neospora caninum to pasożyt kosmopolityczny, który jest przyczyną neosporozy. Psy są jedynymi stwierdzonymi żywicielami ostatecznymi w Europie, odgrywają również rolę żywicieli pośrednich. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową przez spożycie zanieczyszczonego cystami mięsa wołowego i surowych podrobów wołowych. Ciężkie przypadki neosporozy mogą okazać się kolejną z przyczyn niedowładu tylnych kończyn u psa. Wraz z zaawansowaniem choroby nasila się ataksja, dochodzi do zaniku mięśni, pojawiają się objawy bólowe przy obmacywaniu mięśnia lędźwiowego, czworogłowego, głowy i szyi oraz zaburzenia w metodą diagnozowania lambliozy jest stwierdzenie obecności w stolcu cyst. Ważną rolę odgrywają też badania serologiczne. Do terapii wykorzystuje się leki, w tym zazwyczaj klindamycynę, sulfonamid/trimetoprim. Aby zmniejszyć ryzyko wtórnego zakażenia, należy ograniczyć kontakt pupila ze skażonym środowiskiem. Oznacza to, że psy powinny być karmione gotowanym mięsem, nie wolno dopuścić do skażenia kałem wody i paszy podawanej bydłu. Niedowład nóg u psa przez zapalenie krążka międzykręgowego i kręgów Zapalenie krążka międzykręgowego i kręgów to kolejna możliwa przyczyna niedowładu u psa. Stan ten najczęściej spowodowany jest przez zakażenie bakteryjne. Może być związany z takimi procesami chorobowymi, jak zapalenie układu krwionośnego, skóry, dróg moczowych. Przy zapaleniu krążka międzykręgowego i kręgów zwierzę ma podwyższoną temperaturę ciała, staje się osowiałe, spada mu apetyt. W wyniku silnego bólu pleców ma trudności ze wstawaniem i chodzeniem. Może pojawić się niezborność, a później niedowład kończyn. Choroba diagnozowana jest w oparciu o liczne badania, w tym rentgenowskie, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, badanie krwi i moczu. Leczenie polega na podawaniu antybiotyku. Ważna jest też fizjoterapia weterynaryjna. Dyskopatia przyczyną niedowładu kończyn u psa Dyskopatia u psa to choroba kręgosłupa z zaburzeniami neurologicznymi. Spowodowana jest wypadnięciem, przesunięciem, degeneracją tarczek międzykręgowych, do czego predysponują zwyrodnienia i nacisk na rdzeń kręgowy. Przypadłość ta rozwinąć się może u każdego psa, lecz najczęściej stwierdzana jest u jamników, pekińczyków, shih tzu i buldogów francuskich. Typowe objawy dyskopatii to: osowiałość, brak apetytu, sztywność i przykurcze mięśni, kulawizna kończyn piersiowych, niechęć do brania na ręce, niedowład, a w ciężkich przypadkach całkowite porażenie kończyn. Kiedy choroba rozpoznana została w początkowym etapie, można spróbować ją leczyć fizjoterapią i dietą. Przy braku efektów konieczne jest leczenie operacyjne, które polega na zlikwidowaniu ucisku na rdzeń kręgowy. Komentarze 29-12-2021 Olgo, należy udać się do innego lekarza weterynarii. Przed umówieniem wizyty można sprawdzić opinie o danej klinice. W przypadku problemów skórnych najlepiej wybrać się z psem do weterynarza specjalizującego się w dermatologii. Tutaj przydatna byłaby biopsja guzka. Olga 28-12-2021 Moj gonczy polski szczeniak nie mpidszerstka 6,5 miesiaca. latwo marznie, kiedy mu on urosnie? Ma tez podskorna kulke na szyi za szczęką od ponad 2 tygodni. Stan byl jak swinka. Dostal antybiotyk i przeciwzapalny. Kiedy to drapnął wyplynela woda, lekko rozowa. Powoli nastapila poprawa. Mimo to jest mala kulka jak orzech. Co to moze byc? 2 weterynarzy nie wie. CO CHCE POWIEDZIEĆ CI TWÓJ PIES? Chociaż z racji oczywistych różnic pomiędzy gatunkami nasze metody komunikowania różnią się zasadniczo, to w ciągu wieków współdzielenia środowiska człowieka z psem, obydwie strony wykształciły zdolność wysyłania oraz odczytywania sygnałów niewerbalnych, umożliwiających wzajemne zrozumienie. Poznanie, umiejętne interpretowanie oraz respektowanie komunikatów wysyłanych przez psy, z pewnością ułatwi nasze relacje z czworonogami oraz uczyni je, przyjemniejszymi a często i bezpieczniejszymi. Dzięki pełnemu zrozumieniu z pupilem unikniemy błędów socjalizacyjnych, będziemy w stanie zapobiec niepożądanym zjawiskom i zareagować we właściwy sposób, zapobiegając przykrym sytuacjom wynikającym niejednokrotnie z ewidentnego braku zrozumienia. Opracowany przez psy system znaków oraz zachowań ukierunkowanych na komunikację oraz unikanie konfliktów, nazywany jest systemem SYGNAŁÓW USPOKAJAJĄCYCH. Czasami, kiedy złościmy się na naszego pupila, może wydawać się, że nas nie słucha albo, że stosuje świadomy opór przeciwko naszym poleceniom, co jednakże nie jest prawdą a interpretowanie tych sygnałów jako świadomego sprzeciwu jest błędem często popełnianym przez ludzi. Należy mieć świadomość, że psy poprzez niektóre swoje sygnały próbują uspokoić człowieka, jednak my, nie rozumiejąc tego, stajemy się jeszcze bardziej zdenerwowani, dlatego też należy dokładnie poznać sposoby za pomocą których nasz czworonóg będzie starał się uniknąć naszej złości i uspokoić nas. Pomimo że cała grupa tych znaków nazwana jest sygnałami uspokajającymi, wśród nich znajdują się sygnały grożące, zapraszające do zabawy oraz sygnały stresu. Aby móc jej poprawnie odczytać, musimy bacznie obserwować psa. Do najczęstszych sygnałów uspokajających stosowanych przez psy należą: odwrócenie głowy – próba uspokojenia w stresującej sytuacji; odwrócenie się – uspokojenie podczas wyczucia zdenerwowania; zastygnięcie w bezruchu, powolne poruszanie się – próba uspokojenia właściciela, podczas gdy np. próbuje przywołać psa do siebie zdenerwowanym głosem; zachowanie często mylone z nieposłuszeństwem psa i jego niesubordynacją; leżenie na brzuchu – zachowanie ośmielające, pies dominujący zachęca do podejścia drugiego osobnika, który się go boi; ziewanie – zachowanie uspokajające w stresującej sytuacji; lizanie- jest to rytuał powitalny oraz sygnał uspokajający. Jest zachowaniem infantylnym, charakterystycznym dla szczeniąt a także psów uległych, zdominowanych albo przestraszonych a jego celem uniknięcie agresji; rozdzielanie – pies podejrzewający zamiar walki między dwoma osobnikami (ludźmi lub psami) stara się do niej nie dopuścić poprzez rozdzielenie ich swoim własnym ciałem. Ponadto, naszą uwagę powinny zwrócić zachowania takie jak: odwracanie wzroku, mrużenie oczu, oblizywanie się, dyszenie, unoszenie jednej łapy, przypadnięcie do ziemi, siadanie, otrząsanie się, podsikiwanie pod siebie (to bywa również sygnałem uległości i radości), przewrócenie się na grzbiet i odsłonięcie brzucha, znieruchomienie, udawanie martwego, udawanie węszenia, sapanie i skomlenie. Umiejętne wychwycenie tych sygnałów pozwala na wczesna interwencję lecz lekceważenie tych sygnałów lub ich błędna interpretacja prowadzi do kolejnego etapu zachowania psa w kierunku agresji, czyli zachowania ostrzegawczego. Sygnały grożące stanowią zestaw póz mających na celu przestraszyć przeciwnika i stanowiących jednoznaczny przekaz - „odejdź, bo mogę użyć zębów”. Najwyraźniejszymi sygnałami ostrzegawczymi są: pokazanie kłów i ich oblizywanie, zjeżona sierść na kłębie i szyi oraz znieruchomienie (w połączeniu z innymi sygnałami grożącymi), warczenie, szczekanie, pozorowany atak (kłapnięcie zębami), itp. Ogon Istotnymi aspektami mowy ciała psa, które powinniśmy obserwować są ruchy wykonywane różnymi częściami jego ciała. Najbardziej znanym i oczywistym organem pozwalającym odczytać nastawienie psa jest naturalnie jego ogon. Wbrew powszechnie pokutującym opiniom, nie wszystkie jego ruchy są oznaką radości oraz przyjaznych gestów; w zależności od sposobu i natężenia wyrażają one szereg innych uczuć. Istotne znaczenie w odczytywaniu sygnałów wysyłanych przez psy za pomocą ogona jest częstotliwość uderzeń, położenie oraz szereg innych szczegółów, które na co dzień nie stanowią przedmiotu naszego zainteresowania. Ruchy wykonywane energicznie świadczą o zaangażowaniu i podekscytowaniu; im bardziej intensywne ruchy, tym zaangażowanie psa jest większe. Im bardziej natomiast ogon jest nieruchomy, tym większy oznacza brak chęci angażowania w daną sytuację przez psa, unik a także złość. Oto kilka podstawowych, najbardziej czytelnych sygnałów jakie wysyła pies za pomocą swojego ogona: luźny ogon, entuzjastyczne ruchy – przyjazne nastawienie, zadowolenie, zainteresowanie i rozluźnienie psa; Ogon wysoko oznacza psa pewnego siebie (również agresywnego), pobudzonego lub podnieconego intensywne ruchy, obejmujące zad – uległość i przyjazne podporządkowanie oraz próba uzyskania przychylności ogon sztywny na linii grzbietu, wolne ruchy – złość; puszczony ogon, sztywne ruchy – niepokój, zdenerwowanie, chęć uzyskania przychylności drugiego osobnika; ogon nisko, podwinięty między tylnymi nogami – strach, niepewność siebie; ogon trzymany 45 stopni poniżej linii grzbietu lub nieco powyżej – zainteresowanie i czujność. Ciekawostką jest fakt, że psi ogon inaczej wychyla się na widok właściciela (nieco bardziej w lewo), a inaczej na widok innego zwierzęcia (bardziej w prawo) - różnice są jednak niewidoczne gołym okiem. Intencje psa możemy również wyczytać obserwując inne części jego ciała; Uszy postawione – oznaczają czujność, uważne nasłuchiwanie skierowane do tyłu lub miękko leżące na głowie – odczuwana przyjemność, uległość lub strach postawione do przodu, płasko przyciśnięte do głowy – agresja, gotowość do ataku. Oczy Normalnie oczy są spokojne, powieki luźne i rozwarte a białka niewidoczne (z wyjątkiem niektórych ras o jasnych tęczówkach); oznacza to, że pies odczuwa przyjemność, uległość, rozluźnienie odwracanie, spuszczanie wzroku - to niepewność, lub próba wskazania nam czegoś; nie oznacza poczucia winy pokazanie białek - strach, lub próba spojrzenia na dany obiekt bez obracania ku niemu głowy, wyrażenie "potrzebuję przestrzeni" mrużenie oczu - próba uspokojenia przeciwnika, wyrażenie niepewności lub strachu powieki bardzo rozszerzone - panika lub agresja oczy szeroko otwarte – podekscytowanie, agresja, złość wpatrywanie się jednego psa w oczy drugiego - groźba, wyzwanie do walki; w grupie psów wzrok służy do regulowania kwestii przywództwa w stadzie, co znajduje przełożenie także w relacjach z człowiekiem. Wzrok między dwoma osobnikami jest utrzymywany dopóty, dopóki jeden z nich nie odwróci go i nie spuści głowy, bądź nie nasili gróźb skierowanych ku drugiemu i zaatakuje. Utrzymywanie kontaktu wzrokowego z psem, który jest zdenerwowany, pobudzony bądź spięty, skutkować może zatem sprowokowaniem go do ataku, gdyż jest odbierany przez zwierzę jako prowokacja. Łagodny kontakt wzrokowy jednakże, może wzmocnić relacje między człowiekiem i psem. Pysk Fafle zwisające luźno, a pysk lekko rozwarty lub zamknięty (ale nie zaciśnięty) stanowią standardowy wyraz pyska rozluźnionego psa. otwarty pysk, zęby odsłonięte w szerokim grymasie – uległość; wargi napięte, skóra na nosie zmarszczona, odsłonięte siekacze i kły – oznaczają agresję, pewność siebie i gotowość do ataku przy najmniejszej prowokacji; fafle ściągnięte do tyłu, odsłonięte wszystkie zęby, warczenie – agresja spowodowana strachem lub obroną np. jedzenia. ziewanie - jeśli nie wynika ze zmęczenia, oznacza stres i podenerwowanie, czasami używane również gdy zwierzę jest zniecierpliwione dyszenie - jeśli nie wynika ze zmęczenia lub przegrzania, również oznacza stres oblizywanie fafli lub nosa - na ogół jest to sygnał stresu. Jeśli pies oblizuje ukazane w groźbie zęby, świadczy to o tym, że grozi ze strachu trącanie pyskiem - próba zwrócenia na siebie uwagi, ale również próba sprawdzenia nowego, nieznanego psu zapachu Postawa ciała Głowa wysoko uniesiona, uszy postawione, spojrzenie na wprost, klatka piersiowa wypięta, kłąb zjeżony, nogi szeroko, mocno wbite w ziemię, ogon uniesiony w górę, pies stara się sprawiać wrażenie większego, może warczeć oraz powoli poruszać ogonem - pies pewny siebie, ukazujący swoją wyższość Głowa nisko, nogi ugięte, ogon skierowany w dół, pies odwraca głowę, kuli się, stara się udawać jak najmniejszego. Podchodzi z boku do drugiego osobnika, przyjmując jak najniższą postawę. Ogon jest położony poniżej linii grzbietu, może nim machać z zapałem. Może starać się także się często po nosie polizać kąciki warg innego psa lub dłonie człowieka, często liże własny nos - zwierzę niepewne siebie, przestraszone lub pokazujące uległość silniejszemu osobnikowi, poddające się. Jeśli pies zorientuje się, że powyższe zachowania nie powodują złagodnienia przeciwnika, wówczas kładzie się na grzbiecie, odsłaniając najbardziej wrażliwe części ciała. Pies leżący na grzbiecie, z podniesionymi łapkami i odsłoniętym brzuchem - całkowite podporządkowanie, oddanie swojego życia człowiekowi albo innemu psu Pies wykonujący ukłon - zaproszenie do zabawy Pies podnosi jedną łapkę, ugiętą w stawie nadgarstkowym – okazuje swój stres lub strach Łapka wyprostowana, pies zaczepia, kładzie się na przednich łapach trzymając zad w górze, merda energicznie ogonem - taki gest oznacza zachętę do zabawy Ustawienie się poprzecznie do drugiego osobnika - sygnał oznaczający , że pies nie szuka konfliktu ale tez nie okazuje uległości; pragnie zachować stan równowagi Równie ważnymi - jeśli nie ważniejszymi - środkami wyrazu naszego czworonoga są wydawane przez psa głosy i pozostawiane przez psa zapachy. Dźwięki Psy wydają szereg różnorodnych dźwięków, a pomocą których deklarują swoje emocje. Niska tonacja oznacza groźbę, gniew, agresję zaś wysoka oznacza nastawienie przyjazne; im dłuższy dźwięk, tym większe prawdopodobieństwo, że pies używa go celowo i daje znać o zachowaniu do którego przystąpi za chwilę. Znaczenie ma także szybkość i częstotliwość powtarzanych dźwięków; im jest ona większa tym na większy stopień pobudzenia wskazuje Szczekanie jest sygnałem mającym na celu ostrzeganie stada (gwałtowne, w kilku seriach, o średniej tonacji) ale również oznaczającym radość z powrotu właściciela (jedno-dwa szczeknięcia w wysokiej tonacji) do domu, zaproszenie do zabawy (seria szczeknięć, które zaczynają się w średniej tonacji i przechodzą w wysoką), złapanie tropu, poirytowanie (pojedyncze ostre szczeknięcie w niskiej tonacji), alarm itp. Wycie służy do oznaczania swego terytorium, odstraszenia innych stad od jego naruszania oraz do nawoływania stada. Pies pozostawiony sam również używa tego sygnału do przywoływania swojego pana. Skomlenia albo piski są wydawane przez szczenięta oraz dorosłe psy w celu zakomunikowania dyskomfortu, bólu albo zniecierpliwienia. Warczenie jest sygnałem ostrzegawczym( ciche, w niskiej tonacji, wydobywające się z piersi). Jeśli jest związane z poczuciem niepewności i lęku odbywa się w wyższej tonacji i wydobywa się z pyska. Pies pewny swej przewagi nie warczy. Zapachy Psy przekazują szereg komunikatów za pomocą zapachów towarzyszących wydalaniu moczu czy odchodów. Za pomocą zapachów psy przekazują sobie informacje o wielkości, charakterze i częstotliwości pobytu w danym terenie psa. Sygnały te odgrywają także znacząca rolę w bezpośrednich kontaktach psów ; psy obwąchują sobie pyski, ale także okolice narządów płciowych i odbytu przy czym, psy dominujące niechętnie godzą się na obwąchiwanie przez innego psa, zaś psy poddane poddają się temu rytuałowi w celu zaprezentowania się przeciwnikowi. Nie wolno/ Należy nie wolno pozwolić psu poczuć nad nami władzy nie wolno pod żadnym pozorem całować psa w pysk, gdyż jest to zachowanie młodego szczeniaka, który okazuje uległość wobec suki oraz starszych psów i może być odczytany jako gest poddańczy z naszej strony nie wolno przepuszczać psa jako pierwszego podczas przechodzenia przez drzwi; pies ma podążać za panem nie wolno pozwalać aby pies bez pozwolenia siadał na zajmowanym przez nas zwyczajowo miejscu należy patrzeć na psa z góry, stawać zawsze nad nim, by wiedział, że to my jesteśmy przywódcą a on ma w nim wyznaczone już przez nas niższe miejsce.

pies chwieje się na tylnych łapach